Pożar domu w Turkowicach

6 marca wieczorem ogień odebrał nam coś, co budowaliśmy latami – nasz dom, nasze bezpieczeństwo, naszą codzienność. Pożar rozprzestrzeniał się błyskawicznie, niszcząc wszystko na swojej drodze. W chwili wybuchu płomieni w domu był mój mąż – na szczęście udało mu się ewakuować, ale widok ognia trawiącego nasz domu pozostanie w pamięci na zawsze.

Straty są ogromne. Dach został całkowicie zniszczony – to pierwsza i najpilniejsza rzecz, którą musimy odbudować, by dom w ogóle miał szansę znów stać się miejscem do życia. Ogień uszkodził także instalacje i pomieszczenia mieszkalne – wszystko wymaga odbudowy i remontu. Patrzymy na to, co zostało, i wiemy, że czeka nas długa droga, by znów móc powiedzieć: „Jesteśmy w domu”.

Ale nie poddamy się. Razem, jako rodzina, zrobimy wszystko, co w naszej mocy, by odbudować to, co zostało zniszczone. Wiemy, że będzie to wymagało czasu, wysiłku i ogromu pracy, ale nie tracimy wiary, że nowy początek jest możliwy.

Straciliśmy dach nad głową, ale nie straciliśmy siły i determinacji. Każdy dzień przybliża nas do chwili, w której nasze życie wróci na właściwe tory, a my znów będziemy mogli poczuć się bezpiecznie w naszym własnym domu.