Pożar domu w Przewozie

Ogień zabrał im dom, ale nie zabrał nadziei

Moja siostra, jej mąż i ich dwójka dzieci – jedenastoletnia Amelia i ośmioletni Paweł – stracili w wyniku pożaru wszystko: miejsce do życia, rzeczy, poczucie bezpieczeństwa.
W jednej chwili ich świat wywrócił się do góry nogami.

Pożar wybuchł nagle, ogień rozprzestrzeniał się błyskawicznie. Z żywiołem walczyło aż 50 strażaków, dzięki ich ogromnemu zaangażowaniu udało się uniknąć tragedii, choć sam dom został poważnie zniszczony.
Najważniejsze, że wszyscy wyszli z tego cali. To jedyne, czego nie da się odzyskać – i za to jesteśmy wdzięczni.

Dziś jednak stoją w miejscu, w którym nigdy nie powinni się znaleźć. Aby dom znów nadawał się do życia, potrzebna jest:
– wymiana pokrycia dachowego,
– kapitalny remont,
– zakup wyposażenia.

To ogromne wyzwanie, szczególnie gdy dziecko pyta, kiedy wróci „do siebie”, a odpowiedzi nie ma.

Choć pożar zabrał im wszystko, nie odebrał im siły i woli, by zacząć od nowa.
Każda forma wsparcia – materialnego, emocjonalnego czy po prostu obecności – ma dziś dla nich niezwykłą wartość.