Pożar domu w Ortowicach

Dom, który płonął, a w nim wszystko, co kochamy...

W moim rodzinnym domu, który od lat był miejscem spokoju, ciepła i codziennych chwil, wybuchł pożar. Mieszkaliśmy w nim razem – ja, mój mąż, nasza 17-letnia córka Victoria, 14-letni syn Łukasz, 5-letnia Maja oraz moja mama.

Tego wieczoru nie zapomnimy nigdy. Nie da się wymazać z pamięci widoku płonącego domu, który był naszym azylem. Nie sposób zapomnieć strachu i chaosu, gdy ewakuowaliśmy się w pośpiechu, walcząc z myślami, że możemy nie zdążyć.

Dziś schronienie tymczasowo zapewnili nam bliscy. Jesteśmy wdzięczni za każdy gest i obecność, ale codziennie zadajemy sobie pytanie: co dalej?

Czy uda się odbudować nasz dom? Czy będzie możliwe wrócić do miejsca, gdzie wszystko miało swoje miejsce? A jeśli nie, jak i gdzie zacząć od nowa? Każda z tych dróg wiąże się z ogromnymi kosztami, wysiłkiem i emocjami.

Zbliżają się Święta Wielkanocne, czas nadziei, nowego życia i symbolicznego odrodzenia. Choć tegoroczne święta spędzimy w innym miejscu, głęboko wierzymy, że to, co zostało nam odebrane, z czasem uda się odbudować.

Dom można stracić w jednej chwili, ale siła rodziny, miłość i nadzieja pozostają. I to one są dziś naszym fundamentem.