Pożar domu w Maksymilianowie

Pożar zniszczył dom, ale nie zabrał tego, co najważniejsze...

W domu, który był miejscem naszej codzienności, doszło do pożaru. Mieszkam tu z trójką moich dzieci - 21-letnią Anną, 19-letnim Adamem i 14-letnim Krzysztofem.

W chwili wybuchu ognia byłam na miejscu z synami. Udało nam się w porę ewakuować, za to jestem najbardziej wdzięczna. Ale dom, nasz azyl, nasza codzienność, został poważnie zniszczony.

Ogień, wysoka temperatura i woda uszkodziły poważnie budynek. Dach wymaga całkowitej wymiany, a wnętrza kapitalnego remontu. Przed nami ogromne wyzwanie i wydatki, które trudno sobie dziś nawet dokładnie wyobrazić.

Zbliżają się Święta Wielkanocne - czas, który zawsze był dla nas chwilą wytchnienia, wspólnego stołu i prostych radości. W tym roku będzie inaczej, ale chcemy wierzyć, że symboliczne znaczenie tych dni - nadzieja, odrodzenie i wspólnota, stanie się dla nas początkiem czegoś nowego.

Choć dom został naruszony, rodzina trzyma się mocno. I to daje nam siłę, by krok po kroku wracać do tego, co było i co wciąż może być.

Każda forma wsparcia, gest, słowo, pamięć ma dla nas ogromne znaczenie. To dzięki nim czujemy, że nie jesteśmy w tym sami.