Pożar domu w Krzeszowicach

Kiedy ogień gaśnie, zostaje cisza. I walka od nowa.

Pożar to nie tylko płomienie, które niszczą mury. To coś więcej. To chwila, w której znika spokój, poczucie bezpieczeństwa, wszystko co znajome. W naszym domu ogień pojawił się po raz drugi. Dwadzieścia lat temu też mierzyliśmy się z jego niszczycielską siłą, odbudowując nasz świat cegła po cegle. Wtedy zainwestowaliśmy wszystko – nasze oszczędności, siły, a nawet zaciągane kredyty – by stworzyć dom, który będzie naszym azylem.

Dziś znów stoimy na zgliszczach. Dom, w którym mieszkamy razem: ja, mój mąż, brat, córka Kasia i półtoraroczny wnuczek, wymaga kompleksowego remontu. Spalił się dach, ucierpiały pomieszczenia mieszkalne, konieczna jest wymiana instalacji i części wyposażenia. Ogień nie zostawił wiele – poza pytaniem, jak znowu się podnieść.

A jednak jesteśmy. Żyjemy. I to najważniejsze.

Wdzięczność za to, że nikt z nas nie ucierpiał, daje nam siłę. Patrzymy na siebie i wiemy, że mimo wszystkiego, nadal mamy siebie. To miejsce zostało zniszczone, ale wciąż tętni naszym życiem.