Pożar domu w Kaniowie

Nasze życie dziś wywróciło się do góry nogami.

Dom, który udało nam się zakupić kilkanaście lat temu, w którym wychowywaliśmy nasze dzieci, 17-letniego Wiktora i 11-letnią Amelię - stanął w płomieniach. Dom, w który z żoną włożyliśmy nasze oszczędności, czas i serce.

Pożar nie zostawił miejsca na kompromisy - zniszczył praktycznie wszystko. Budynek nadaje się jedynie do rozbiórki. Straciliśmy dach nad głową, wyposażenie, dorobek życia. Spłonęły też nasze samochody, przez co nawet najprostsze codzienne sprawy stały się wyzwaniem.

W jednej chwili wszystko, co znaliśmy, przestało istnieć. Na szczęście wszyscy jesteśmy cali, to najważniejsze. Jesteśmy wdzięczni, że możemy trzymać się za ręce, nawet jeśli dziś nie ma wokół nas ścian, które nazywaliśmy domem.

Zbliżają się Święta Wielkanocne - symboliczny czas odradzania się życia, powrotu nadziei i ciepła wspólnego stołu. W tym roku święta będą inne. Nie będzie znajomego zapachu w kuchni, przygotowywania koszyczka czy wspólnego śniadania w naszych czterech kątach. Ale jest wiara, że to, co zostało zniszczone, może jeszcze powstać na nowo.

Przed nami ogromne wyzwanie - stworzyć naszej rodzinie nowe miejsce do życia. Takie, w którym znów zapanuje spokój, codzienność i domowe światło. I wierzymy, że ten dzień nadejdzie.