Pożar w Malborku

Pożar odebrał mu dom, ale nie odebrał nadziei

Dom, w którym moi rodzice zamieszkali w 2003 roku, był dla nich miejscem pełnym miłości i wspomnień. To tutaj budowali swoją codzienność, cieszyli się życiem, tworzyli swój świat. Niestety, kilka lat temu moja mama zmarła, a tata został w domu sam. Teraz los doświadczył go po raz kolejny – w jego domu wybuchł pożar.

Na szczęście tata zdążył się ewakuować i nic mu się nie stało. Ale to, co budowali przez lata, zniknęło w płomieniach w ciągu kilku chwil. Ogień zniszczył nie tylko dach nad głową, ale i dorobek życia – rzeczy, które miały wartość nie tylko materialną, ale przede wszystkim emocjonalną.

Jakby tego było mało, tata od dłuższego czasu walczy z chorobą nowotworową i schorzeniami serca. Jest pod stałą opieką lekarzy, przyjmuje chemioterapię. Strata domu w tak trudnym momencie to dla niego ogromny cios. Mimo to nie traci wiary – wierzy, że uda mu się odbudować swój dom i spędzić w nim jeszcze wiele dobrych dni.

Jako rodzina zrobimy wszystko, by mu w tym pomóc. Wiemy, jak ważne jest dla niego to miejsce, ile wspomnień i emocji jest w tych murach. Koszty są ogromne, ale determinacja jeszcze większa. Przed nami długa droga, ale wierzymy, że tata wróci do swojego domu, a my zrobimy wszystko, by tak się stało.