Pożar domu w Białym Dunajcu

Świt, który miał być początkiem zwykłego dnia, zamienił się w koszmar. Ogień, który pojawił się w domu mojej mamy Bożeny, siostry Ani i babci Wiktorii, nie zostawił po sobie praktycznie nic. Całe szczęście, sąsiad w porę dostrzegł zagrożenie i ostrzegł najbliższe mi osoby. Dziś, choć wdzięczność za ocalone życie jest bezgraniczna, to codzienność została obrócona w zgliszcza.

Dom, który przez lata był pełen ciepła i wspólnych chwil, nie nadaje się już do zamieszkania. Spłonęło wszystko – nawet samochód, który został zakupiony kilka miesięcy wcześniej. Teraz zostały tylko wspomnienia i ruiny, w których kiedyś tętniło życie rodzinne.

Mama, siostra i babcia marzą, by w tym samym miejscu, gdzie żyły przez lata, mógł stanąć nowy dom – bezpieczny, ciepły, własny. To marzenie, które dziś wydaje się odległe, trudne i wymagające, ale jednocześnie jedyne, co daje nadzieję na normalność.

Każdy gest, każda myśl, każde wsparcie, to cegiełka do odbudowy tego, co zabrał ogień. Razem możemy sprawić, że marzenie o własnym kącie znów stanie się rzeczywistością.